سألت النفس والروح من انت

[عزف المشاعر]

سألت النفس والروح من انت
يا من تصارعت فى حبك الاحشاء وبك ادمنت
احبك اقولها صريحه واياها اعلنت
فاليوم دموعى منى قد سالت
وحزنى كئيب وغصونى قد مالت
والوقت كالضيف الثقيل منه الروح قد عانت
واشباح الفراق تطاردنى والليالى قد طالت
واذا سالتينى كيف الجروح بك غارت
اقول فى اسى لحظة الوداع قد حانت
نعم سأودع اجمل الليالى من بعدك
ويجافينى الفرح والهناء فى بعدك
فتذكرينى وان ملأ الحزن ارجائك
حبيبتى استودعت قلبى عند قلبك وديعه
وحفرت حبك فى قلبى ولن ابيعه
ووضعت بين يديك احلام عمرى وربيعه
يازهرة اينعت فى جنة بديعة
يا بسمة على جبين الحزن جففت دموعه
يا قلعة شامخة تحاط باسوار منيعة
يا من سكنت الفؤاد ما احلاك
يا حزن قلبى لفراقك فلن انساك
يا طبيبة نفسى واحلى ملاك
يا عاشقين اشهدكم بانى اعشقها
وقلبى وروحى ذابوا فى هواها
مشاعرى احاسيسى تئن اذا فتقدوها
سأجعل كل فكرى فى ذكراها
وارود احلامى على رؤياها
وافتش فى وجوه النساء لعلى اراها
وامحو المستحيل من مخيلتى حتى القاها
حبيبتى ليس بعدى نهاية المشوار
والليل الكئيب لابد له من نهار
فغدا سوف تشرق الشمس وتشع الانوار
فأن كان من الوداع بد وليس اختيار
جعلت من حبك رفيق دربى لاخر المشوار
وحضنت طيفك برفق وان خانتنى الاقدار
فاعلمى بان عشقى ليس له مثيل
وان طال الزمان لن تجدى لقلبى بديل
وان باع هواك غيرى فلست انا من يهوى العشق العليل